Վարդգես Վազգենի Օվյանը ծնվել է Ստեփանակերտում։ Ավարտել է տեղի մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1988-ից եղել է ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ: Աշխատել է հանրապետական «Խորհրդային Ղարաբաղ» («Արցախ», «ԼՂ Հանրապետություն») պաշտոնաթերթում՝ որպես թղթակից, բաժնի վարիչ, ապա՝ գլխավոր խմբագրի տեղակալ։ 1992-93 թթ. միաժամանակ եղել է Ասկերանի շրջանի «Խաչեն» շրջանային թերթի խմբագիրը: 1994-96 թթ. ծառայել է ԼՂՀ պաշտպանության բանակում՝ որպես քաղբաժնի սպա, ապա՝ «Մարտիկ» թերթի պատասխանատու քարտուղար։ 1997-98 թթ. որպես հրատարակչական կենտրոնի ղեկավար աշխատել է Ստեփանակերտի պետական պոլիգրաֆ ձեռնարկությունում, 1999-ից՝ «10-րդ նահանգ», 2004-2006 թթ.՝ «Դեմո» հանրային թերթում՝ որպես պատասխանատու խմբագիր:
2009 թվականից «Նոր էջ» անկախ թերթի խմբագիրն է։
Տպագրվում է 1984 թվականից։ Հարյուրավոր պատմվածքների ու նովելների, դրամատիկական ստեղծագործությունների, բազմաթիվ հոդվածների հեղինակ է։ Տպագրվում է հայաստանյան և ղարաբաղյան թերթերում։ 1995 թ. լույս է տեսել «Մենախոսություն վերջին նստարանից» գիրքը, 2005 թ.՝ «Կիսատ պատմվածքներս, տղան և ուրիշներ», «Ձմեռային սերենադ», 2007 թ.՝ «Կարմիր ծաղկաթերթեր» գրքերը։ Նրա երկու տասնյակից ավելի պատմվածքներ թարգմանվել են նաև ռուսերեն, իսկ նովելներից մեկը զետեղվել է Հարավային Կովկասի գրողների պատերազմի մասին պատմող լավագույն ստեղծագործությունների «Ապրելու ժամանակը» ժողովածուի մեջ:
